من پلنگى تنها و پر از حسرت ماه....!

روزمره هاى یک دانشجوى پزشکى.اینجا خود خودمم،حتى اگر نامم گندم نباشد!

من پلنگى تنها و پر از حسرت ماه....!

روزمره هاى یک دانشجوى پزشکى.اینجا خود خودمم،حتى اگر نامم گندم نباشد!
نظرات 3 + ارسال نظر
نادر(ریش سفید) جمعه 6 دی 1392 ساعت 12:58 http://hoo110.ir

سلام.ممنونم ازمطالب ایمانیتون.لینکتون کردم

سلام
ممنون از شما

محبوبه دوشنبه 2 دی 1392 ساعت 23:02 http://nabz.blogfa.com

سیم دلت همیشه وصل دوست جان...

سلام
ممنون عزیزکم

امیر دوشنبه 2 دی 1392 ساعت 20:03 http://ngc1359.blogfa.com

حسین علیه السلام مظلوم شهید شد ؛ اما مظلوم نبود. مسلمان واقعی هیچوقت نباید مظلوم باشه. اگر در سختی هم قرار میگیره باید با عزت باشه.
اسلام دین سربلندیه. مثل دینایی نیست که میگه اگه زدن تو گوشت هیچی نگو ؛
دین من دین مهربانیست ، اما به جا و وقتش. وقتی طرفت نمیفهمه باید جوابش رو در اندازه خودش بدی. نباید زیر بار ظلم بری که بهت بگن مظلوم. مثل حسین فرزند علی علیه السلام.

سلام
چقدر جالب!امروز خواهر کوچیکم گفت واسم انشا مینویسى راجع به امام حسین؟!
نوشتم!اتفاقا جمله اولى که نوشتید جمله اى بود که من انشا رو باهاش تموم کردم.
حرفاتون به دلم نشست.
مخصوصا که دقیقا در خور حال الان من بود.
ولى امیر خان گاهى مجبور به مظلوم بودن میشویم،چون مظلوم نبودن جسارت و حمایت میخواهد
جسارت رو که از بچگى در دل هاى ما دختران کشتند
و حمایت....

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد