من پلنگى تنها و پر از حسرت ماه....!

روزمره هاى یک دانشجوى پزشکى.اینجا خود خودمم،حتى اگر نامم گندم نباشد!

من پلنگى تنها و پر از حسرت ماه....!

روزمره هاى یک دانشجوى پزشکى.اینجا خود خودمم،حتى اگر نامم گندم نباشد!

کجایى تو!

با توام!

چرا دغدغه هات گاهى انقدر کوچیک میشن!!!!!

چرا گاهى باید تو چاله هایى پیدات کنم که هر میکروبى یافت میشه!

واقعا ازت ناراحتم گندم!

بفهم!

مثل افتاب پرست نباش دختر!

چرا گاهى رنگتو یادت میره!