من پلنگى تنها و پر از حسرت ماه....!
روزمره هاى یک دانشجوى پزشکى.اینجا خود خودمم،حتى اگر نامم گندم نباشد!من پلنگى تنها و پر از حسرت ماه....!
روزمره هاى یک دانشجوى پزشکى.اینجا خود خودمم،حتى اگر نامم گندم نباشد!درباره من
من پلنگى تنها....
بر لب دره خود!
و چه نزدیک سقوط....
وچه نزدیک،تو؛ماه!
ادامه...
آمار : 35033 بازدید
Powered by Blogsky
یه شعر قشنگ
سلام
دیدم خواننده خاموش زیاد داریم که از اینجا گویا خیلی خوششون نیومده
حق هم دارند البته
به پاس اینکه تا اینجا اومدید و برای اینکه از شرمندگیتون دربیام،برید و وراثت رو بخونید.قول میدم خوشتون بیاد
پى نوشت رو حذف کردم.خواستید بخونیدم نخواستید هم خدا به همراهتون
ای بابا!!! مگه برای خواننده هات مینویسی که ناراحت شدی. بی خیال ، بیا وبلاگ منو نگاه کن ، گاهی صفرتا خواننده داره
ولی عیب نداره. تازه به هیچکسم آدرس وبلاگمو ندادم. خیال تخت هرچی بخوام مینویسم.
واسه دلت بنویس ، نه چیزه دیگه. اونی که باید بخونه میخونه. والاااا
نه واسه خواننده ها که نمینویسم
ادرس رو هم واسه این عوض کردم که هیشکى نشناسو و بتونم راحت بنویسم
وراثت خیلى قشنگ بود گفتم بخونند
اما پى نوشت رو هم بذارید به پاى حال ناخوش احوال دلم!