من پلنگى تنها و پر از حسرت ماه....!
روزمره هاى یک دانشجوى پزشکى.اینجا خود خودمم،حتى اگر نامم گندم نباشد!من پلنگى تنها و پر از حسرت ماه....!
روزمره هاى یک دانشجوى پزشکى.اینجا خود خودمم،حتى اگر نامم گندم نباشد!درباره من
من پلنگى تنها....
بر لب دره خود!
و چه نزدیک سقوط....
وچه نزدیک،تو؛ماه!
ادامه...
آمار : 35070 بازدید
Powered by Blogsky
امید
رسول:من فهمیدم امید این نیست که یه چیزى رو بخوایم بعد بشینیم پاش
سایه:پس چیه؟امید چیه؟
رسول:امید یعنى اینکه باور کنیم خدا هست و بهترین ها رو واسمون میخواد
سایه:اگه خدا بهترین ها رو نخواست برامون؟
رسول:باید از نسبت استفاده کنم!
یعنى خدا به نسبت اون گندى که زدیم بهترین ها رو برامون میخواد و اگه ما خودمون دوباره گند بزنیم خدا باز به نسبتش واسمون بهترین رو میخواد و ...
فیلم سایه
بهترین ،متناسب با گندی که زدیم!
و البته متناسب با رحم و لطف خدا که بی نهایته
پس وقتی به یه بی نهایت میرسیم تناسب خاصیت خودش رو از دست میده و بی معنی میشه!
گندم من نمیدونم چرا باید مهم باشه ؟
من حتی نمیدونم مهمه یا نه
نمیدونم خوبه یا بد
به هر حال فکر میکنم اون وضعیت رو رد کردم
یا به تعادل رسیدم روی طناب با تمرکز و یا طناب رو رد کردم!
جالب بود..
من دقیق نفهمیدم منظورت چى بوده،اما تنها حرفم اینه که همیشه به هر قیمتى وفتن و رد شدن مهم نیست