من پلنگى تنها و پر از حسرت ماه....!
روزمره هاى یک دانشجوى پزشکى.اینجا خود خودمم،حتى اگر نامم گندم نباشد!من پلنگى تنها و پر از حسرت ماه....!
روزمره هاى یک دانشجوى پزشکى.اینجا خود خودمم،حتى اگر نامم گندم نباشد!درباره من
من پلنگى تنها....
بر لب دره خود!
و چه نزدیک سقوط....
وچه نزدیک،تو؛ماه!
ادامه...
آمار : 35022 بازدید
Powered by Blogsky
نمیذارند این تهرانى شهرستانى...بین الملل و سراسرى تموم شه!
حالم از ادماى بیشعور مغرور به هم میخوره
قدر بچه هاى خوابگاهى خودمونو داشته باشیم واقعا!شاید شاده تر از تهرونى ها اند اما اخرشم معرفتشون خیلى بیشتره
هنوز این بحث تهرانی و شهرستانی حل نشده؟!!!
ای بابا ...
تهرانى شهرستانى خ بهتر شده
الان قضیه بین الملل ها اضافه شده!!!
معرفت آدما رو میشه تویه شرایط سخت فهمید.ولی هم خوابگاهی ها خیلی وقته هوا ادما رو دارن.