معلومه سخته...
این همه رنگ،رنگایى که رنگ تو نیست!به هر کى که نگاه میکنم
بعد تا میام بقیه رو سرزنش کنم
یاد خودم و میفتم و تموم
خدا خودت میدونى
شکرت
دلم خیلى یه ادم خوب میخواد،یه حس خوب،حرف خوب
کاشکى استاد خوبى هم باشه
یک استاد با معرفت
اى کاش دوستان خوبى باشند
و اى کاش راه سبزى هم باشه
که گل هاش رنگ تو باشند
خدا گاهى حسودیم میشه!
خدا من با این همه تناقض چیکار کنم؟!