ادبیات صمیمیت!!

چقدر ترسناک است...

این ادبیات ما

و چه قدر دردناک است صمیمیت ها

و چه غمناک است که اگر به دوست جانت بگویى 

غمى نیست جز دورى شما

بشنوى

خفه شو خره!

شفافیت

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

به دو نقش و به دو صورت ،به یکى جان من وتو

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

کجایى تو!

با توام!

چرا دغدغه هات گاهى انقدر کوچیک میشن!!!!!

چرا گاهى باید تو چاله هایى پیدات کنم که هر میکروبى یافت میشه!

واقعا ازت ناراحتم گندم!

بفهم!

مثل افتاب پرست نباش دختر!

چرا گاهى رنگتو یادت میره!

دو قدم مانده به عشق یا که تنهایى من...

چه قدر ترسناک است...

یک روز از روى تنهایى دلم بلرزد

یک روز اسم دلتنگى هایم را،سکوت هایم

را عشق بگذارم

یک روز تمام ارزش هایم را قدر یک تنهایى کوچک کنم

تمام جملات عاشقانه را

تمام دلتنگى هایى که نباید هدر رود

خورشید هایى که غروب کرد

یادم برود

دوست داشتنش را

هنگامى که دیگر تنهایى ام نیزغروب کرده باشد

بعد من بمانم و احساسى که نامش را هم نمیدانم!