من پلنگى تنها و پر از حسرت ماه....!

روزمره هاى یک دانشجوى پزشکى.اینجا خود خودمم،حتى اگر نامم گندم نباشد!

من پلنگى تنها و پر از حسرت ماه....!

روزمره هاى یک دانشجوى پزشکى.اینجا خود خودمم،حتى اگر نامم گندم نباشد!

هوا هر چند نفره که باشه

عیبى نداره اقا!

گفتم که بارون بیاد من اصلا مشکلاتم حل میشه!اصلا من هنوز هم حاضر نیستم این تک نفره قدم زدناى زیر بارون رو با کسى تقسیم کنم

اى خداجووووون

شکرت!


پى نوشت:ساز جدیدم تو راهه،اگه بدونه چقدر منتظرشم!